Nu-i momentul pentru Greta Washington, Diana Negre
De la recenta reuniune internațională de la Davos, nu a lipsit tânăra suedeză, Greta Thurnberg, cu obișnuitul său mesaj apocaliptic referitor la schimbările climatice și la cerințele ca în lume să nu mai fie folosiți combustibilii fosili.
Însă, dacă prezența ei atrage atenția mijloacelor de informare și a publicului care o vede manifestându-se, totuși ea nu obține efectul dorit acolo unde ar trebui, adică, în locurile unde se extrage petrolul.
În timp ce Greta îi îndemna pe participanți și mijloacele de informare îi răspândeau mesajul în toată lumea, industria petrolieră mergea din plin, cu și mai multe contracte pentru a exploata rezervele mondiale de țiței.
Prețul aurului negru, care în ultimele săptămâni a fost în jur de 80 $ barilul, nu numai că pare a fi stabil, dar chiar ar putea crește vertiginos dacă economia Chinei își revine după contracția provocată de cei trei ani de COVID. Sunt experți care vorbesc de prețuri care se vor apropia de 170$ barilul.
Chiar și în cazul contrar, în care necesitățile de petrol se vor reduce, puțini sunt aceia care anticipează o prăbușire a prețurilor sau o scădere a extracției a aurului negru.
Este adevărat că, mai ales în țările industrializate, se fac eforturi pentru a reduce consumul de petrol, gaze și a altor surse poluante, însă mai trebuie mult până ca energiile „curate” să le înlocuiască: în 2020, 84% din energia lumii provenea din surse „fosile”, cum ar fi cărbunele, petrolul sau gazele. Și va mai trece mult timp până când lumea va fi în stare să renunțe la ele și să le înlocuiascî cu surse „verzi”, cum sunt soarele, apa sau vântul.
În ultimele luni, de pildă, a avut loc o creștere a extracțiilor submarine, cu ajutorul unor vapoare gigantice, care extrag țiței din mare, uneori de la mare adâncime.
Întreprinderi ca Transocean, Noble sau Valaris, își închiriază instalațiile, iar prețul pe care îl percep tot crește: în prezent, întreprinderile petroliere plătesc zilnic 400.000 $ pentru platformele de extracție, adică dublul prețului de acum doi ani. Și sunt proiecții care prevăd că va crește până la jumătate de milion pe zi.
În bună parte, această creștere a prețurilor se datorează simplei legi a cererii și ofertei de pe piață: contractele pentru acest tip de exploatare submarină au sărit de la 65% la 90% din platformele existente, cerere apărută în urma creșterii globale a consumului și a dificultăților de livrare cauzate de războiul din Ucraina.
Spre deosebire de alte ocazii când era mare cerere, petrolul nu se mai extrage acum atât de mult din zăcămintele obișnuite, cum sunt Marea Nordului și Golful Mexicului, căci exploatarea s-a deplasat spre noi zone din America de Sud, cum sunt Guyana sau Brazilia. În aceste locuri, randamentul este mai mare, deoarece e vorba de exploatări noi, în timp ce vechile zăcăminte nu mai au randamentul pe care îl aveau mai înainte.
Însă avântul din acest moment nu generează mult optimism pentru întreprinderile petroliere, care își amintesc de alte vremuri de mare entuziasm în domeniul extracției după care au urmat etapte cu mari pierderi. Aceasta face ca nici măcar să nu-și folosească toate utilajele de care dispun, arătând interes doar dacă au contracte ferme, care le garantează că vor vinde țițeiul pe care îl vor extrage.
Reținerea pe care o arată acești experți se datorează nu numai experienței că există cicluri de creștere și scădere, dar și concurenței noilor surse de energie renovabilă, cu toate că, deocamdată, e greu să credem că ele constituie un factor decisiv, căci, vor trebui să mai treacă niște ani buni până vor fi într-adevăr.
De asemenea îngrijorează scăderea cererii din cauza încălzirii globale și, la acest capitol, au mai multe motive: consumul a scăzut în ultimul timp datorită temperaturilor moderate, cu friguri mai puțin aspre decât în anii trecuți.
Dat, atât într-un caz, cât și în celălalt, adică, atât în creșterea exploatărilor, cât și în privința prudenței că aceste creșteri nu vor dura prea mult, factorii decisivi nu se află nici în manifestările suedezei Greta, nici în campaniile ecologiștilor, ci în schimbările climatice și în perspectivele pe care le vor avea piețele.
Autorul articolului: Diana Negre
Autorizăm reproducerea totală sau parțială a acestui material cu condiția menționării sursei: http://www.ghemulariadnei.wordpress.com și autorului: DIANA NEGRE… precum și păstrării formei originale/nealterării prin asociere cu alte materiale străine, nesemnate sau publicate sub semnătura autorului, în cadrul aceluiași articol.
No es la hora de Greta Washington, Diana Negre
En la reciente reunión internacional de Davos, no faltó la joven sueca Greta Thurnberg, con su habitual mensaje apocalíptico acerca del cambio climático y sus exigencias para que el mundo deje de utilizar combustibles fósiles.
Pero si su presencia retiene la atención habitual de los medios informativos y del público que la ve manifestarse, no parece tener gran efecto donde realmente cuenta, que es en la extracción de petróleo.
Mientras Greta exhortaba a los asistentes y los medios informativos divulgaban su mensaje por todo el mundo, la industria petrolera seguía viento en popa, con más contratos para explotar las reservas mundiales de petróleo.
El precio del oro negro, que en las últimas semanas ha rondado los 80 $ por barril, no solamente parece estable, sino que podría dispararse en el caso de que la economía china se recupere de la contracción provocada por los tres últimos años de Covid. Algunos expertos hablan de precios próximos a los 170$ por barril.
Incluso en el caso contrario, en que las necesidades de petróleo se vean reducidas, son pocos quienes anticipan un derrumbe de los precios o una contracción en las extracciones del oro negro.
Es cierto que, especialmente en el mundo industrializado, hay esfuerzos para reducir el consumo de petróleo, gas y otras fuentes contaminantes, pero falta mucho para que los proveedores “limpios” los substituyan: en 2020, el 84% de la energía mundial provenía de fuentes “fósiles” como el carbón, petróleo o gas. Y pasará mucho tiempo hasta que el mundo sea capaz de abandonarlas y substituírlas por otras fuentes “verdes” como el sol, el agua o el viento.
Los últimos meses, por ejemplo, vieron un aumento importante de las extracciones submarinas, con barcos gigantescos que extraen petróleo del mar, a veces a grandes profundidades.
Empresas como Transocean, Noble o Valaris, alquilan sus instalaciones y el precio que cobran no deja de ir en aumento: en estos momentos, las empresas petrolíferas pagan ya 400.000 $ diarios por sus plataformas, el doble de lo que les cobraban hace dos años. Hay proyecciones de que este alquiler va a subir hasta el medio millón de dólares.
En buena parte, esta subida de precios se debe a la simple ley de mercado de oferta-demanda: los contratos para este tipo de explotación submarina han pasado en este tiempo del 65% de al 90% de las plataformas existentes, una demanda surgida del aumento global de consumo y las dificultades de suministro provocadas por la guerra de Ucrania.
A diferencia de otras ocasiones de gran interés comprador, el petróleo ya no se extrae tanto de los lugares habituales, como el Mar del Norte y el Golfo de México, sino que la explotación se ha desplazado a nuevas zonas en Sudamérica como Guyana o el Brasil. En estas áreas los rendimientos son mayores debido a que se trata de explotaciones nuevas, mientras que los suministros tradicionales ya no rinden tanto como antes.
Pero la bonanza del momento no se traduce en un gran optimismo por parte de las empresas petrolíferas, que recuerdan otras épocas de entusiasmo explotador a las que siguieron etapas de pérdidas importantes. Esto lleva a que ni siquiera utilicen todos los recursos a su disposición y tan solo se muestren dispuestos a hacerlo si tienen contratos firmes en que se les garantiza que podrán vender el crudo que extraigan.
El recelo de estos expertos se debe, no solo a la experiencia de ciclos expansivos o restrictivos, sino también a la competencia de las nuevas fuentes de energía renovable, aunque en estos momentos cuesta imaginar que constituyan un factor decisivo antes de bastantes años.
También les preocupa el descenso de la demanda a causa del calentamiento global y aquí parecen tener más motivos: el consumo reciente ha bajado a causa de las temperaturas moderadas, con fríos menos duros que en otros años.
Pero tanto en un caso como en otro, es decir, tanto en el aumento de las explotaciones como en la cautela ante la duración de estos incrementos, los factores decisivos no se hallan ni en las manifestaciones de la sueca Greta, ni en las campañas ecologistas, sino en el cambio climático y en las perspectivas de los mercados.
Autor: Diana Negre
Autorizamos la reproducción total o parcial de este artículo a condición de que se mencionen la fuente y el autor: http://www.ghemulariadnei.worldpress.com y Diana Negre.